Even gluren bij de buren

Maandenlang stond corona werkbezoeken voor lichting 20-22 in de weg en dat beviel een groep trainees niet. Zij vonden dat het aan het eind van het traineeship alsnog hoog tijd werd voor een werkbezoek – en niet zomaar één. Het moest een bezoek worden aan een stad die net als wij klaar is voor de toekomst. Dan kom je uit bij de plek die jaar op jaar benoemd wordt tot meest leefbare stad van de wereld: Wenen. (https://www.economist.com/graphic-detail/2019/09/04/vienna-remains-the-worlds-most-liveable-city)

 

Zoals een echte ambtenaar betaamd reisden we met de nachttrein van Nederland naar de Oostenrijkse hoofdstad waar we in de stralende ochtendzon aankwamen. Veel tijd voor bijkomen van de trip was er niet, want direct stond er een ‘crash course Wenen’ op de planning. Trainees Thomas en Miguel dompelden de groep onder in de geschiedenis en cultuur van de stad. Ook leerde de groep meteen dat je geen ‘guten Tag’ zegt in Oostenrijk, maar liever Grüß Gott of Servus. En als je weggaat is het ‘Bussi, Baba’ wat je op straat hoort.

 

De straat op

In de dagen die volgden raakten we onder de indruk van de gestructureerde stad. Openbaar vervoer, schone straten, de hoeveelheid groen en de wijze waarop oude en nieuwe gebouwen in elkaar overvloeiden.

Hoewel Wenen de meest leefbare stad ter wereld is, blijft het goed te beseffen dat dit niet voor iedereen geldt. Misschien was het verhaal van een voormalig dakloze wel het meest indrukwekkende verhaal van de reis. In een bijna twee uur durende wandeling door de stad vertelde zij over het leven op straat en hoe beleidsregels in de praktijk totaal anders kunnen uitpakken dan bedoeld. Een goede herinnering voor een groep toekomstige beleidsmakers.

 

Een perspectief vanuit de onderzoeksjournalistiek

Een andere kritische noot kwam van een journalist van het Oostenrijkse onderzoeksmagazine Falter. Net als in veel andere Europese landen zijn journalisten steeds vaker slachtoffer van intimidatie en geweld. Polarisatie tijdens Covid, maar zeker ook het politieke klimaat in Oostenrijk, spelen daarin een grote rol. Dat maakt dat journalisten moeilijker hun controlerende werk kunnen doen en daarmee raakt ook in Wenen de persvrijheid in het geding.

 

Wenen als duurzame stad

Naast alle formele ontmoetingen was er ook ruimte voor culturele bezoekjes. Zo waren we te gast in het Kunsthaus. Een museum waar de bekende kunstenaar Hundertwasser centraal staat. Niet alleen het gebouw zelf was schitterend om te zien, ook zijn kunstwerken en maquettes gaven een goed beeld over hoe hij bebouwing en groen in steden combineerde. Zo ontwierp hij de afvalverbrandingscentrale Spittelau midden in de stad, en ontwierp hij misschien wel de beroemdste sociale huurwoningen van Europa. (https://www.wien.info/en/sightseeing/sights/hundertwasser-house-vienna-348464)

 

Water bij de wijn (=lokale cultuur)

In de avonden was er een ontspannen programma waarbij de Wienerschnitzels, Erdingers en de eenjarige witte wijn (gemengd met bruiswater) niet ontbraken. Het was een geweldig werkbezoek en een heel fijne reis om met elkaar mee te maken. Hopelijk nemen we enkele lessen uit Wenen mee en kunnen we daarmee de Brabantse dorpen en steden ook een stuk leefbaarder maken. Wie weet staat Den Bosch dan over tien jaar wel op nummer 1 van werelds leefbaarste steden.

Servus!